Είναι από τις λίγες φορές αυτά τα χρόνια που ένα γεγονός μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις ή έστω να νιώσεις κάπως καλύτερα. Αναφέρομαι στα εγκαίνια του Μουσείου Αργυροτεχνίας στο Κάστρο των Ιωαννίνων, το οποίο γνώρισε στιγμές δόξας το περασμένο Σάββατο.

Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε με άλλον τρόπο, καλύτερα και πιο αποδοτικά, την ικανότητά μας να ανάγουμε και τα πιο απλά θέματα, σε μείζονα.

Αναφέρομαι στην «λευκή νύχτα», η οποία θα γίνει εν τέλει στα Γιάννενα, αν και για μια ακόμη φορά υπήρξαν αντιδράσεις από τους «γνωστούς –αγνώστους», που αντιδρούν για να αντιδρούν. Σεβαστές οι αντιδράσεις και τα αντεπιχειρήματά τους, βέβαια, ασχέτως εάν θεωρώ ότι από τέτοιες διοργανώσεις δεν έχει κανείς να χάσει.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ αύξηση των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων καταγράφεται στην Αλβανία για την οποία η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους κυριότερους εταίρους.

Οι χώρες με τις οποίες η Αλβανία είχε την υψηλότερη αύξηση των εισαγωγών, τον Ιούλιο 2016 σε σύγκριση με τον Ιούλιο 2015, ήταν η Ελλάδα (+18,3%), η Κίνα (+10,4%) και η Γερμανία (+1,1%) σύμφωνα με το δελτίο για την επισκόπηση οικονομικών, εμπορικών και επιχειρηματικών ειδήσεων για την Αλβανία της Πρεσβείας της Ελλάδας στα Τίρανα - γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων.

- Έξω πάμε καλά...

Άνοιγμα σε νέους επιστήμονες θέλει να κάνει ο Δήμος Ιωαννιτών, όπως τόνισε ο Θωμάς Μπέγκας, στην πρόσφατη εκδήλωση παρουσίασης του έργου της αρχιτέκτονος Άννας Βασιλείου για το Νησί.

Πρόκειται για μια σωστή επιλογή, αλλά έχω ένα ερώτημα: Δήμαρχε μου, πώς θα κάνεις το άνοιγμα, όταν η οικονομία επιβάλει... κλείσιμο; Για ποιο λόγο ένας νέος επιστήμονας να μείνει στην Ελλάδα και δη στην Ήπειρο και πολύ περισσότερο με ποια εχέγγυα θα μείνει;

Θα ανοίξει επιχείρηση; Εδώ γελάμε.

Θα προσπαθήσει να εργαστεί σε κάποια επιχείρηση; Δύσκολο.

Θα μπει στο Δημόσιο; Ακόμη πιο δύσκολο.

Επαναλαμβάνω, ως πρόταση και ως όραμα δεν είναι κακό αυτό που είπε ο Δήμαρχος. Είναι κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια, αφού η πόλη μας διαθέτει πολλά νέα παιδιά, που με την επιστημονική τους κατάρτιση μπορούν να προσφέρουν λύσεις στα Γιάννενα και να τα αναδείξουν. «Τους προτρέπω να πάρουν οι ίδιοι την πρωτοβουλία και να έρθουν σε μας να συζητήσουμε την ιδέα τους» είπε ο κ. Μπέγκας. Με ποια χρηματοδότηση και με ποιες προοπτικές κερδοφορίας, ρωτάω εγώ...

Δυστυχώς, όταν νοσεί το όλον (βλέπε χώρα), δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία στο μέρος. Μακάρι να πέσω έξω. Αλλά...

Τα οφέλη...

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει όραμα και σχέδιο από όλους τους φορείς. Κάτι που δείχνει ότι έχει και η Περιφέρεια, με την προχθεσινή υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας για αγροτικά θέματα με την περιοχή της Βεστφαλίας στη Γερμανία.

Σωστή κίνηση, που δείχνει εξωστρέφεια, αλλά θα πρέπει να προσέξουμε, καθώς πρέπει να μετουσιώσουμε τα οφέλη σε πράξεις. Καλές οι συνεργασίες, όταν όμως δεν γίνονται αντιγραφές άλλων μοντέλων.

Η Ήπειρος έχει τις δικές της ανάγκες, το δικό της προφίλ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αυτά είναι που πρέπει να αξιοποιηθούν. Οι ιδέες και το modus operandi άλλων περιοχών είναι καλό να υπάρχουν για παραδειγματισμό και μόνο.

Έσχατη λύση...

Και μιας και πιάσαμε τα παραδείγματα άλλων χωρών, ας δούμε πως λειτουργούν τα Επιμελητήρια σε πιο προηγμένα κράτη. Το αναφέρω, γιατί ήδη ξεκίνησε ο ...χορός των αντιδράσεων για την συνένωση Επιμελητηρίων, με την Ήπειρο να αποκτά –σύμφωνα με το σχέδιο που λέγεται ότι υπάρχει- ένα ενιαίο. Προφανώς η έδρα του θα είναι στα Γιάννενα, με τις άλλες μεγάλες πόλεις να έχουν επιμελητηριακές ενότητες, κάτι σαν την ενιαία Περιφέρεια με τις Περιφερειακές Ενότητες.

Σεβαστές οι αντιδράσεις, αλλά νομίζω πως το σκεπτικό για ενιαίο Επιμελητήριο στην Ήπειρο είναι σωστό. Ίσως είναι ένας τρόπος να τονωθεί κάπως ο Επιμελητηριακός θεσμός, ο οποίος για να λέμε την αλήθεια, τα τελευταία χρόνια έχει περάσει στο περιθώριο, προφανώς λόγω της κρίσης.

Πριν, όμως, ξεκινήσει ο ορυμαγδός των αντιδράσεων, ας σκεφθούν όλοι σε κάθε πόλη της Ηπείρου, εάν ένας ενιαίος θεσμός μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει λιγότερα ή περισσότερα από τέσσερις μικρότερους –σε εύρος και δυναμική- θεσμούς μαζί. Μήπως, με το νέο προτεινόμενο σχήμα, η φωνή των Ηπειρώτικων επιχειρήσεων είναι κατά τι δυνατότερη; Νομίζω, ότι επειδή το «επιχειρείν» αναζητά μια έσχατη λύση στην προσπάθεια της σωτηρίας του, του αξίζει αυτή η ευκαιρία.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση είχε ως συνέπεια να καταγραφεί στα λύματα της Αθήνας μια μεγάλη αύξηση ψυχοφαρμάκων, καθώς και παράνομων ουσιών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Ελλήνων και άλλων επιστημόνων.

Το βασικό συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η υγεία του πληθυσμού, ιδίως η ψυχική, επιδεινώθηκε στη διάρκεια της κρίσης.

- Επόμενο ήταν...

ΝΕΥΡΑΚΙΑ από τον Αλέξη στην ΔΕΘ.

Εμ έτσι είναι τα πράγματα.

Όσο ήσουν στην αντιπολίτευση μπορούσες να λες ότι σου κατεβάσει η γκλάβα σου.

Μπορούσες να λες όποιο παραμύθι ήθελες.

Κυρίως αυτά με τον... Πινόκιο επειδή πολύ σου άρεσε το ψέμα.

Από την στιγμή όμως που έγινες κυβερνήτης τα πράγματα αλλάζουν.

Και αφού αλλάζουν προς το χειρότερο πρέπει να έχεις ψυχραιμία για να τα αντιμετωπίσεις.

- Διότι τα νευράκια δεν βοηθάνε πουθενά.

Ξεκίνησε η σχολική χρονιά και πλέον κάθε κατεργάρης στον… πάγκο του. Με μια έκφραση… απορίας, αλλά και ενόχλησης, ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, οι μαθητές πέρασαν την πόρτα των σχολείων. 

ΠΟΙΟΣ θα το περίμενε να συμβούν όλες αυτές οι εικόνες σε διακυβέρνηση αριστεράς.

Άνθρωποι να παραδίδουν διαβατήρια, ταυτότητες, τηλέφωνα στην σιδηρόφρακτη είσοδο ενός κτιρίου.

Άνθρωποι να κουβαλάνε μαζί τους στρώματα για να κοιμηθούν, ρούχα για να αλλάξουν.

Άνθρωποι υποτίθεται ελεύθεροι πολίτες σου έδιναν την εντύπωση ότι τιμωρούνται από το κράτος για κάτι που έκαναν ή δεν έκαναν.

- Ποιος περίμενε την αριστερά να χρησιμοποιεί μέτρα δεξιάς σε ψυχροπολεμική περίοδο.

ΠΡΩΤΑ το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.

Με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ήλθε στην εξουσία εξαπατώντας των λαό.

Το μάζεψε άρον – άρον και αντ' αυτού το τρίτο μνημόνιο.

Μετά τα παράλληλο πρόγραμμα για να δικαιολογήσουν τα σκληρά μέτρα που υπέγραψαν μέσα από το τρίτο μνημόνιο.

Θεατρική πράξη και παράσταση νούμερο δύο.

- Και τώρα η πράξη νούμερο τρία. Το αφήγημα για την δίκαιη ανάπτυξη.

ΦΙΛΟΣ αναγνώστης μου έκανε την εξής παρατήρηση: Στα σχόλιά σου βάζεις όλους του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα τσουβάλι και αυτό δεν είναι σωστό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια σταθερή πορεία και εν πάση περιπτώσει κρατάνε μια αξιοπρεπή στάση.

Και μου έφερε παράδειγμα τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση.

Ο Βούτσης, για παράδειγμα, δεν είναι Κατρούγκαλος, ούτε Θεανώ Φωτίου. Έχει μια αξιοπρέπεια, μου υπογράμμισε.

Να συμφωνήσω μαζί του και να προσθέσω ότι εκτός από τον Βούτση υπάρχουν και άλλοι...

s Με μια διαφορά. Ότι είναι η συντριπτική... μειοψηφία.