Η δικαίωση του Γαλιλαίου ήρθε πολλά χρόνια αργότερα όταν η επιστημονική κοινότητα και ο κόσμος ανακάλυψαν πόσο δίκιο είχε ο Ιταλός επιστήμονας, στη θεωρία του ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο και όχι το αντίστροφο.
Ωστόσο ο κόσμος είχε χάσει χρόνια παραμένοντας στον σκοταδισμό που του επέβαλε η Καθολική Εκκλησία μέσω της Ιεράς Εξέτασης, με μοναδικό σκοπό τα δικά της συμφέροντα.
Στην περίπτωση του Σπύρου Ριζόπουλου αυτή η δικαίωση ήρθε πολύ νωρίτερα (ευτυχώς για τον ίδιο). Όντας συνεπής στα λόγια και στις θέσεις του αποχώρησε από την πολιτική ζωή της Ηπείρου, ευτυχώς για εκείνον και δυστυχώς για εμάς.
Και ενώ έχουν περάσει δύο μήνες από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και την αποχώρηση του από την Ήπειρο, εμείς που μείναμε πίσω, βλέπουμε τα θέματα που είχε θίξει να ξεδιπλώνονται ένα-ένα και να καταλήγουν με τον τρόπο που είχε προβλέψει.
Πρώτη δικαίωση για τον Σπύρο Ριζόπουλο είναι το Μητρώο Γεφυριών, που τέθηκε σε εφαρμογή σε πανελλαδική εμβέλεια. Μέσω του μητρώου θα υπάρχει πλήρης εικόνα για την κατάσταση τους και τις παρεμβάσεις που χρειάζονται, ώστε να γίνονται στοχευμένες και μεθοδικές κινήσεις.
Η δεύτερη δικαίωση αφορά –δυστυχώς- τη μετάθεση για άλλη μια φορά του διαγωνισμού για το οδικό τμήμα της Ιόνιας Οδού Ιωάννινα – Κακκαβιά. Είχε πει ότι πριν το 2025 δεν υπάρχουν πιθανότητες να δούμε εργοτάξια, για αυτό πρέπει να εστιάσουμε στον άξονα Καλπάκι – Ιωάννινα. Τώρα δεν έχουμε τίποτα από τα δύο…
Η τρίτη επιβεβαίωση ήρθε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΕΝΠΕ , όπου ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, υποστήριξε πως πρέπει να οδηγηθούμε σε Περιφερειακή Διακυβέρνηση μέσω Συνταγματικής Αναθεώρησης. Ο Σπύρος Ριζόπουλος όντας οραματιστής και πρωτοπόρος είχε διαγνώσει πως μόνο έτσι θα μπορέσουν οι Περιφέρειες να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών και οικονομιών.
Η διαφορά του με τον Απόστολο Τζιτζικώστα είναι ότι τον Ριζόπουλο τον ενδιέφερε η εκτίναξη της Ηπείρου, ενώ τον Τζιτζικώστα η αύξηση της εξουσίας.
Η τελευταία περίπτωση και πιο πρόσφατη, που αποτελεί και «χτύπημα» για την Ήπειρο, είναι όταν ο Υφυπουργός Υποδομών, στο ίδιο συνέδριο ανέφερε πως θα πρέπει να ξεχάσουμε τον οδικό άξονα Ιόνια Οδός – Πρέβεζα. Την συγκεκριμένη εξέλιξη ο Σπύρος Ριζόπουλος την είχε «οσμιστεί» και τη φοβόταν , γι αυτό άλλωστε υποστήριζε θερμά την οδική σύνδεση της Φιλιππιάδας με την παραλία της Πρέβεζας. Ήθελε απτά έργα και αποτελέσματα και δεν εφησυχάζει με υποσχέσεις και ευχολόγια που βγαίνουν από τα χείλη υψηλόβαθμων αξιωματούχων της κυβέρνησης. Τους είχε μάθει και από την καλή και από την ανάποδη.
Ανάμεσα σε όλα αυτά ακούσαμε και τον κύριο Καχριμάνη να λέει πως δεν θα διεκδικήσει νέα θητεία καθώς έχει αποφασίσει να αποχωρήσει, ωστόσο σχεδιάζει να δρομολογήσει την αντικατάσταση του, με τη δημιουργία παράταξης με καταστατικό όπως το είχε κάνει ο Σπύρος Ριζόπουλος πριν από χρόνια !!!
Έχοντας υπηρετήσει για χρόνια στην Αυτοδιοίκηση, καταλήγω στο συμπέρασμα πως τα μεγαλύτερα μαθήματα πληρώνονται ακριβά και το τίμημα αυτών των μαθημάτων για την Ήπειρο είναι ακόμα πέντε χρόνια στα «σκουπίδια». Ο χρόνος είναι πολύτιμος και δεν αναπληρώνεται και πέντε χρόνια είναι πολλά αλλά δυστυχώς πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι το πρόβλημα μας στην Ήπειρο είναι ότι ο Σπύρος Ριζόπουλος δεν ήταν κατανοητός. Σήμερα είμαι πεπεισμένος ότι μια χαρά τον κατανοούσαν όλοι αλλά η αλαζονεία και η ημιμάθεια δεν επέτρεπε να αποδεχθούν ότι ήξερε περισσότερα από τους 200 διαπλεκόμενους και από το 54% που ψήφισε Καχριμάνη.
Δημήτρης Παππάς