ΕΝΑ ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΙΟΘΡΙΛΕΡ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
Του Νίκου Ιωαννίδη
Επεισόδιο δεύτερο: Έθνος είναι η Ανεμογεννήτρια ή η Παπαρίζου; Διαλέχτε!
Το πρώτο επεισόδιο τής σειράς αφιερώθηκε στις 3 πρώτες φράσεις τού Συντάγματος, την Αγία Τριάδα, τη Δημοκρατία (όπου ο Ανώτατος άρχων διορίζεται και μόλις διοριστεί διορίζει τούς ανώτερους που τον διόρισαν, οι οποίοι όμως είναι κατώτεροι επειδή δεν είναι Ανώτατοι) , και τη Λαϊκή Κυριαρχία η οποία αποτελεί το Θεμέλιο τού Πολιτεύματος.
Περνάμε στην αμέσως επόμενη φράση η οποία εξασφαλίζει ότι η Λαϊκή Κυριαρχία θα μείνει για πάντα στα…θεμέλια και σπίτι δεν θα αποκτήσει ποτέ!
«Άρθρο 1.3 Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και τού Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.»
Τί έγινε ρε παιδιά; Αφού όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό γιατί δεν υπάρχουν αποκλειστικά υπέρ τού Λαού και μόνο; Δεν είναι Έθνος ο Λαός τής «Λαϊκής Κυριαρχίας»; Αν είναι, περισσεύει η αναφορά. Αν δεν είναι, ποιό είναι αυτό το Έθνος που είναι χώρια από τον Λαό; Οι ήρωες τού παρελθόντος; Δεν μπορεί να υπάρχουν κρατικές εξουσίες υπέρ νεκρών, συνεπώς δεν μπορεί να εννοεί αυτό ο ποιητής. Υπάρχει μήπως κάποιο κομμάτι Λαού που δεν υπάγεται στο Έθνος; Δεν υπάγονται στούς νόμους όλοι; Δεν έχουν δικαίωμα ψήφου; Και ποιός αποφασίζει ποιό είναι αυτό το κομμάτι που δεν υπάγεται στο Έθνος και γιατί δεν μάς το λέει; Και πώς μάλιστα αποφασίζει επί μίας εννοίας όπως το Έθνος, το οποίο (μετά από παρουσία χιλιάδων ετών ως λέξη) έχει αποδειχθεί πλήρως ότι δεν επιδέχεται κανέναν τελεσίδικο ορισμό, εκτός από αυτόν που θα δώσει ο…αστυφύλακας όταν τού καπνίσει ότι είσαι εχθρός τού συγκεκριμένου έθνους που έχει αυτός στο κεφάλι του;
Και δεν επιδέχεται κανέναν ορισμό το Έθνος, διότι είναι συνεχώς μεταβαλλόμενη και προσαρμοζόμενη έννοια, εκεί κατέληξαν όσοι καταπιάστηκαν με το πρόβλημα:
Ίδιο ήταν το Έθνος πριν και μετά τον Κοραή που έπεισε εμάς και τους Ευρωπαίους να λεγόμαστε Έλληνες; Δεν είναι κομμάτι τού Έθνους ο Άγγλος Λόρδος Βύρωνας που τού έχουμε 100 οδούς και πλατείες και 50 αγάλματα; Μέχρι την Επανάσταση δεν ήταν! Δεν είναι κομμάτι τού Έθνους ο Ρήγας Φεραίος που ήθελε τα Βαλκάνια ενωμένα με όλες τίς θρησκείες ελεύθερες και κοινοκτημοσύνη; Δεν είναι Έθνος ο Ιταλός Διονύσιος Σολωμός; Ο Φράγκος Μάρκος Βαμβακάρης; Δεν παίζει η οικογένεια Αντετοκούμπο στην Εθνική Ελλάδος; Δεν πήγαν φαντάροι; Εθνική δεν τη λέμε; Δεν θα πανηγυρίζουν αύριο οι Αμερικάνοι ελληνικής καταγωγής αν ο Yannis την οδηγήσει σε ένα τρόπαιο;
Έθνος είναι μέχρι και ο… Εφιάλτης! Χωρίς αυτόν ούτε θα είχε γραφτεί με χρυσά γράμματα στην Ιστορία η πτώση τών 300 μέχρις εσχάτου στις Θερμοπύλες, ούτε θα είχε παραμείνει στη Γλώσσα μας το όνομά του είτε για άσχημα όνειρα είτε για προδότες, ή μήπως η Γλώσσα μας δεν είναι Έθνος;
Δεν είναι Έθνος τέλος, η Αγιά Σοφιά ή η Έφεσσος, οι οποίες ανήκουν στο Κράτος Τουρκία; Υπάρχουν οι εξουσίες στο Σύνταγμά μας υπέρ αυτών; Θα έπρεπε να είμαστε διαρκώς σε πόλεμο μέχρι να τις κατακτήσουμε τότε!
Μπορούμε να γεμίσουμε βιβλίο με παραδείγματα που δείχνουν γιατί όσοι προσπάθησαν να ορίσουν την έννοια Έθνος εγκατέλειψαν την προσπάθεια ως ματαιοπονία, αν και είναι περιττές οι αποδείξεις όταν μέσα στην παγκόσμια λαίλαπα «εθνικισμών» κανένας δεν μοιάζει καθόλου με κανέναν από τούς υπόλοιπους, δικό του «εθνικισμό» ο Έλληνας, δικό του ο Εβραίος, δικό του ο Παλαιστίνιος, ο Αλβανός, ο Ιταλός, ο Βορειομακεδόνας, ο Τούρκος, ο Ούγγρος, ο Γερμανός, ο Γάλλος, ο Άγγλος, ο Αμερικάνος, ο Βορειοκορεάτης, ο Νοτιοκορεάτης, ο Αιγύπτιος, ο Νιγηριανός κ.ο.κ.
Μόνος κοινός παρονομαστής τους η πατριδοκαπηλεία, η καλλιέργεια στον εκάστοτε πληθυσμό τής ιδέας ότι η πατρίδα του είναι η σπουδαιότερη τής Ιστορίας, ότι όλες οι υπόλοιπες είναι υποδεέστερες και συχνά ότι αυτές είναι υπαίτιες που δεν πάει και τόσο καλά η πατρίδα του (κι ο πληθυσμός μαζί- ο Λαός, το… θέμελιο) την παρούσα στιγμή τής Ιστορίας… Κοινός δηλαδή παρανομαστής τους η χρήση χονδροειδών ψεμμάτων με σκοπό την καλλιέργεια μισαλλοδοξίας, προκειμένου επιτήδειοι «πολιτικοί αρχηγοί» να κάνουν καριέρα στην πλάτη όσων τσιμπάνε στα ψέμματα και το μίσος και προκειμένου τελικά η «αμυντική» βιομηχανία (on line πάντα με τέτοιους «πολιτικούς αρχηγούς») να έχει σταθερά αυξανόμενες παραγγελίες.
Κι εμείς ανοίγουμε το Σύνταγμά μας παραχωρώντας τις εξουσίες σε λέξη που ο καθένας τελικά την καταλαβαίνει με τον δικό του τρόπο στην λεπτομέρειά της, αφού είναι απλώς αδύνατο να έχουμε όλοι τις ίδιες ακριβώς προσλαμβάνουσες και ταυτόχρονα την ίδια ακριβώς αντίληψη. Και αφού βεβαίως, το ίδιο το Σύνταγμα που επιλέγει να τής δώσει τής λέξης εξουσίες που πηγάζουν από τον πολύ χειροπιαστό Λαό, δεν μπαίνει καν στον κόπο να μάς δώσει έναν έστω ελλειπή ορισμό της, να ξέρουμε έστω στο περίπου, πού αρχίζει το έθνος και πού τελειώνει βρε αδερφέ!
Δεν δικαιούται ολόκληρος Λαός, ολόκληρο Θεμέλιο τού πολιτεύματος, να γνωρίζει πού πηγαίνουν οι εξουσίες εκτός από τον ίδιο; Ας ονομάσει τότε ο ποιητής θεμέλιο τού πολιτεύματος την «εθνική κυριαρχία», αλλά βλέπεις υπάρχει μία δυσκολία, το έθνος δεν ψηφίζει, ο λαός ψηφίζει! Κι όπως είδαμε στο προηγούμενο επεισόδιο, λαϊκή κυριαρχία στην Ελλάδα σημαίνει εκλογές και μόνο.
Βεβαίως αυτοί που έγραψαν, ψήφισαν και δεν διορθώνουν το «υπέρ τού Λαού και τού Έθνους» δεν έχουν στο νού τους όλα τα παραπάνω, αλλά μόνο ότι πρέπει το Κράτος να μπορεί να κάνει κουρέλι τα Πολιτικά Δικαώματα κάποιου όταν αυτός μπει στο μάτι ενός Βουλευτή, ενός Δεσπότη (χωρίς τον οποίο ο Βουλευτής δεν εκλέγεται…), ή ακόμα και ενός απλού δημοσίου υπαλλήλου πχ τής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Η οποία ορθότατα όλα τα προηγούμενα χρόνια ονομαζόταν Κρατική και όχι Εθνική, αλλά ο καιρός τής κουτάλας επέβαλε την εξάχνωση τού Κράτους υπέρ τού Έθνους. Τού Έθνους τού αόριστου και καθόλου μα καθόλου ενιαίου, ομοούσιου και αδιαίρετου, όπως καλή ώρα η Αγία Τριάδα στο όνομα τής οποίας είναι γραμμένο το Σύνταγμά «μας».
Αναρωτιόμαστε μόνο πόσο εύκολα καταπίνουν όλα τα παραπάνω κάποιοι συνεπείς φορολογούμενοι πολίτες όταν υφίστανται προσβολές ή διώξεις από φοροφυγάδες «εν ονόματι τού έθνους», και το Κράτος πάει με τους φοροφυγάδες! Μη νομίζετε ότι δεν σάς αφορά, επειδή δεν είστε φορολογούμενος ελληνοεβραίος, ή πομάκος, ή Φλωρινιώτης που μιλάει ματσεντόνσκι, ή παλαιοχριστιανός, ή μουσουλμάνος κ.ο.κ., όπου οποιοσδήποτε έχει συμφέρον μπορεί να βλάψει τον καθένα τους, απλώς αποκαλώντας τον «επικίνδυνο για το Έθνος»!
Μην εφησυχάζετε! Το Έθνος έχει πολλά «συνταγματικά» ποδάρια, μεθαύριο θα βαφτιστεί Ανεμογεννήτρια στο χωριό σας! Υπέρ τού Έθνους θα σάς τη βάλουν! Και όχι βέβαια αυτού τού Έθνους που έχουμε στο μυαλό μας, αυτό υπάρχει μόνο στο μυαλό τού καθενός μας! Είπαμε! Ένα είναι μόνο το Έθνος με χειροπιαστή υπόσταση! Εν προκειμένω αυτό που θα επικαλεστεί ο αστυφύλακας που θα σάς μαζέψει αν διαμαρτυρηθείτε για την Ανεμογεννήτρια. Συνταγματικά πράγματα!..
Εδώ όμως πριν συνεχίσουμε στα άρθρα 2 και 3 πρέπει να κάνουμε ένα επιβεβλημένο (για το Έθνος!) άλμα στο άρθρο 51 όπου μπορεί να μη λέει τι εννοεί με αυτό το Έθνος, λέει όμως ότι το αντιπροσωπεύουν οι Βουλευτές!..
Οι Βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος;;; Είμαστε στα καλά μας;;; Τότε τί το κάνουν οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες, οι επιστήμονες; Όταν λέμε Γαλλικό Έθνος εννοούμε τον Ουγκώ και την Κιουρί ή έναν βουλευτή τής Νορμανδίας;
Ακόμα και οι αθλητές το αντιπροσωπεύουν πολύ περισσότερο από τούς βουλευτές: Ας ρωτήσουμε έναν οποιονδήποτε Έλληνα ή ξένο να μάς πεί ονόματα ανθρώπων που αντιπροσωπεύουν γι αυτόν την Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο. Θα μάς πει (εκτός από τον Yannis, τον Τεντόγλου ή το euro 2004), τον Παπανικολάου με το τεστ, τον Σεφέρη και τον Ελύτη με τα νομπέλ, τον Καζαντζάκη με τον Ζορμπά, τον Θεοδωράκη ξανά με τον Ζορμπά, τον Χατζηδάκη, τον Τσιτσάνη, τον Vangelis, τον Ντέμη Ρούσο, τον Σκαλκώτα αν είναι πολύ μορφωμένος, ίσως τον Λάνθιμο, τη Μαρία Κάλλας οπωσδήποτε, άντε και τον Ωνάση! Βουλευτή πάντως δεν θα μάς πεί κανέναν! Κανείς! Πολύ περισσότερες πιθανότητες έχει η… Παπαρίζου ως αντιπρόσωπος! Και δικαίως!
Και ούτε θα διανοηθούμε ποτέ βέβαια ότι αντιπροσωπεύει το Έθνος ένας βουλευτής που π.χ. την ελληνική γλώσσα την κάνει σμπαράλια και δεν μιλάει και καμία άλλη! Όταν αυτός μάς «αντιπροσωπεύσει» κάπου, τι θα μεταφράζει ο δόλιος μεταφραστής από τις ασυνταξίες και τις ασυναρτησίες; Αυτή η αντιπροσώπευση αποτελεί βαρειά προσβολή στο Έθνος!
Το μόνο που μπορεί να αντιπροσωπεύει ο οποιοσδήποτε βουλευτής είναι τον Λαό ή το Ελληνικό Κράτος, μέσα από τις διαδικασίες τού οποίου εξελέγη και ψηφίζει νόμους! Κανένα Έθνος δεν αντιπροσωπεύθηκε ποτέ μέσω διατάξεων ούτε πρόκειται!
Η συγκεκριμένη βέβαια διάταξη, μάς έχει μείνει στο Σύνταγμα από τον… Όθωνα, τότε που σπαράσσονταν η Ελλάδα από εμφύλιες συγκρούσεις, που η έννοια πατρίδα σήμαινε για τούς περισσότερους το χωριό τους, που ο βουλευτής τής μίας περιοχής έβλεπε σαν θανάσιμο αντίπαλο τον βουλευτή τής άλλης. Είπε λοιπόν ο Όθωνας «οι βουλευτές εκπροσωπούν το έθνος και ουχί την εκλογική τους περιφέρεια», μπας και εμπεδωθεί κάποια γενικότερη έννοια έθνους- πατρίδας και μέσω αυτής κάποια στοιχειώδης ηρεμία στη Βουλή. Βγάλαμε στις τελευταίες αναθεωρήσεις το «και ουχί την εκλογική τους περιφέρεια», και κρατήσαμε το… έθνος μόνο του! Κι ας μην έχει υπάρξει ποτέ βουλευτής τής επαρχίας που να έκανε επερώτηση για κάτι άσχετο με τον Νομό του,κι ας συνεχίζει να βλέπει ο βουλευτής τού ενός Νομού αντίπαλο τον βουλευτή τού άλλου Νομού όταν γίνεται η…μάχη για τα κονδύλια, λίγα έχουν αλλάξει από τού Όθωνα τα χρόνια… Κι ας έχουμε πλέον Δημοκρατία τού Ανωτατοκατώτερου.
Αύριο πρώτα ο Θεός η συνέχεια, με τα άρθρα 2 και 3 και διπλή βοηθειά μας, θα μπούμε και στο…Ιερό!
