Ο Δήμος Ιωαννιτών και ο Δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, ενός μεγάλου Έλληνα.
Ο Μίκης με το έργο και την παρουσία του σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή και ταξίδεψε την Ελλάδα σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Η απώλειά του αφήνει ένα τεράστιο κενό που πάντα θα προσπαθεί να γεμίσει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης.
Και στην οικουμένη που γέμισε με μουσικές του Μίκη πάντα θα χορεύει κάποιος Ζορμπάς με την ψυχή της Ρωμιοσύνης.
Ο Μίκης, Μιχάλης όπως βαφτίστηκε, Θεοδωράκης, πέθανε , πλήρης ημερών.
Ίσως ο πιο συζητημένος έλληνας συνθέτης, εντός και εκτός συνόρων, γεννήθηκε στη Χίο στις 29 Ιουλίου 1925, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα.
Η ιδιότητα του πατέρα του, τον έφερε και στα Γιάννενα για μερικά χρόνια, μεταξύ 1930-32. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και υπηρέτησε και στην Ήπειρο.
Η Ενότητα Πολιτών
Φτωχότερη είναι από σήμερα ολόκληρη η Ελλάδα καθώς έσβησε για πάντα η «ψυχή της Ρωμιοσύνης», ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ένας καλλιτέχνης που στα δυσκολότερα χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας, έκανε την Ελλάδα και την αντίστασή της απέναντι στον απολυταρχισμό, ξακουστή στα πέρατα του κόσμου.
Ο Μίκης κατάφερε να γίνει ένας παγκόσμιος Έλληνας και η παρακαταθήκη που αφήνει σε όλους εμάς παραμένει αθάνατη, όπως το τεράστιο έργο του.
Για εμάς στην «Ενότητα Πολιτών Νέα Γιάννενα», η φράση του «στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, πεθαίνουν οι τύραννοι», παραμένει πυξίδα για τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουμε στα κοινά.
Τον ευχαριστούμε για όλα όσα προσέφερε στην Ελλάδα τους έλληνες.
Οι “πολίτες για την ανατροπή”
Δεν ξέρουμε αν είναι δόκιμο να βγάζει, μια μικρή παράταξη σε έναν Δήμο, ανακοίνωση για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη.
Όμως γιατί είναι δόκιμο να γράφουμε, για την φτωχή μας καθημερινότητα, τους απολογισμούς δικαιολόγησης των δύο ισχνών χρόνων και την αντιδημοκρατική κουλτούρα της δημοτικής αρχής;
Είναι δόκιμο να ασχολούμαστε με ότι μας βυθίζει σε σκοτεινά μονοπάτια αποδοχής του νεοφιλελεύθερου ρεαλισμού, του «αντισημίτη» Πλεύρη και της «Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης»;
Ας είμαστε ρεαλιστές σαν τον Μίκη, ας είμαστε παρόντες και δημιουργικοί, να είμαστε δίπλα σε αυτούς που έχουν ανάγκη και όχι σε αυτούς που κυβερνούν.
Να κάνουμε λάθη, λάθη μικρά αλλά και μεγάλα, που δεν διορθώνονται και ας ζητήσουμε συγνώμη προσευχόμενοι με στίχους του Ρίτσου, του Σεφέρη, του Ελύτη, τραγουδώντας τους μελωδικά όπως ο Μίκης τους έφερε κοντά μας και τους έκανε δικούς μας.
Ας είμαστε παρόντες και δημιουργικοί, στην ζωή, την μικρή την δική μας αλλά και στην Ζωή με κεφαλαίο.
Ας ακούμε την μουσική του Μ. Θεοδωράκη και ας μαθαίνουμε ότι οι «συνθέσεις» προκύπτουν μέσα από την ικανότητα διαλόγου των μουσικών οργάνων αλλά και του ποιητικού λόγου, όταν παρακάμπτουν το εγώ και συναντούν το εμείς.
Ευχαριστούμε τον μεγάλο αυτόν Έλληνα καλλιτέχνη με την διεθνή αναγνώριση για όσα πρόσφερε σε μας με το έργο και την ζωή του.












